زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

جهان آخرت





با فرارسیدن قیامت، که زندگی دنیا به پایان می‌رسد بشر در جهانی دیگر که به جهان آخرت مشهور می‌باشد نوع دیگری از زندگی را تجربه می‌کند که در آن پایان و مرگ امکان ندارد.


۱ - منظور از جهان آخرت‏



جهانی است که انسان پس از مرگ به آن وارد می‏شود و در آنجا جاودانه می‏ماند و برای آنچه در دنیا کرده است، پاداش و کیفر می‏بیند.

۲ - مصادیق آیات آخرت



قرآن کریم صد و چهار بار از این کلمه، بی قید و اضافه و ده بار همراه کلمه «دار» و «نشأه» و پنج بار با کلمه «اولی» و هشتاد بار در برابر دنیا و... یاد کرده است.

۳ - خصوصیات چهان آخرت



در جهان آخرت، از نظام اجتماعی و تعاون و مدنیت، آن سان که در دنیا وجود دارد، خبری نیست. در آن جهان، هر انسانی به نتیجه‏ اندیشه و گفتار و کردار خویش می‏رسد و با آنچه در دنیا کرده است، قرین می‏گردد.
حقیقت ناب تنها در آخرت بر انسان آشکار می‏گردد و از این رو، شک و تردید در آنجا برای کسی پیش نمی‏آید و اختلاف نظری میان انسان‏ها رخ نمی‏دهد.
در آن سرا، انسان درمی‏یابد که مؤثّر راستین در وقایع جهان، تنها خدا بوده و دیگر علل و اسباب تأثیر مستقل نداشته‏اند. آنچه در آخرت به آدمی می‏رسد، یا نعمت است و یا نقمت.

۴ - جاوداگی آخرت



لذّت و رنج در آن جهان به گونه‏ای دیگر است و با دنیا قابل قیاس‌ نیست: آنان که در جهان آخرت، به سعادت بهشت دست می‏یابند، خواهند گرفت، به آنچه جان‏ها آرزو می‏کنند و چشم‏ها را خوش می‏آید خواهند رسید و جاودانه در آن خواهند زیست.
و آنان که به دوزخ افتند، به کیفرهایی بزرگ گرفتار می‏آیند
قرآن از زندگی اخروی دو گروه مؤمنان و کافران بارها سخن گفته است و وعد و وعیدهای الهی را به تکرار آورده است. از نعمت‏هایی که مؤمنان بدان می‏رسند، زندگی در بهشت است؛ بهشتی که همانند آسمان‌ها و زمین بزرگ است و البته خشنودی خدا، نعمتی است بسیار بزرگ‏تر که در آخرت نصیب مؤمنان می‏گردد.

۵ - دنیا مزرعه آخرت



انسان را در دنیا توانِ آن نیست که به تمام و کمال، نتیجه کوشش‏های خویش را فراچنگ آورد؛ ولی در آخرت، آن را به گونه کامل درمی‏یابد و هیچ عاملی را یارای ممانعت نیست. آنچه آدمی در دنیا می‏کند، همانند بذری است که می‏بالد و در آخرت بَر می‏دهد و آنان که در دنیا تنها برای بهره‏های دنیوی می‏کوشند، نصیبی از آخرت نخواهند برد.
در نظرگاه قرآنی، نه تنها انسان، که همه آفریدگان در آخرت محشور می‏شوند و به بندگی خدا اقرار می‏کنند.

۶ - ایمان به آخرت



ایمان به آخرت از آموزه‏های بنیادی دین اسلام و ادیان پیشین است.
[۱۳] تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۷۱.
[۱۴] تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۴۰۱.



۷ - پانویس


 
۱. نجم/سوره۵۳، آیه۳۹.    
۲. ق/سوره۵۰، آیه۲۲.    
۳. نور/سوره۲۴، آیه۲۵.    
۴. زخرف/سوره۴۳، آیه۷۱.    
۵. غاشیه/سوره۸۸، آیه۲۳.    
۶. غاشیه/سوره۸۸، آیه۲۴.    
۷. آل عمران/سوره۳، آیه۱۳۳.    
۸. حدید/سوره۵۷، آیه۲۱.    
۹. زلزال/سوره۹۹، آیه۷.    
۱۰. زلزال/سوره۹۹، آیه۸.    
۱۱. شوری/سوره۴۲، آیه۲۰.    
۱۲. مریم/سوره۱۹، آیه۹۳.    
۱۳. تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۷۱.
۱۴. تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۴۰۱.


۸ - منبع


پژوهشکده تحقیقات اسلامی، کتاب فرهنگ شيعه، ص۳۹-۴۰.


رده‌های این صفحه : کلام | معاد شناسی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.